Non é cuestión de cartos

     Pasa o tempo e as cousas seguen igual. Outro nadal e outra vez na cociña as nosas avoas e nais facéndose cargo de todo, mentres os demais membros da familia nos imos achegando a unha mesa perfectamente posta, con todo posto no seu sitio, á espera de comezar o festín.

     Hai unha morea de agasallos que se poden facer nestas datas, e para quen estea falto de ideas non ten máis que premer o botón de encendido da televisión para contemplar todo no que se pode gastar os cartos para intentar alegrar a esa persoa querida. Cartos-agasallos-felicidade. Parece ser este o único proceso nestas datas para achegarnos aos nosos seres queridos, cando non é certo, este debería ser o último, o primeiro podería ser calquera pequeno xesto que logre romper cunha rutina pesada que desde fai moito tempo cargamos as mulleres. Por que non agasallar con facer durante estes días a comida? Por que non facer turnos para limpar a casa e así liberalas deste traballo?Por que non sorprender as mulleres das nosas vidas cunha escapada a un sitio cercano, pero descoñecido? Por que non darlle unha aperta ou un bico cando non o espere? Por que non chamarlles guapas? Por que non?

     Son estas cousas e non as outras as que farán que algo comece a cambiar no noso entorno, non é cuestión de cartos, como nos queren facer crer, senón de vontade, de querer facer algo diferente, de poñerlle fin á discriminación, de querer a quen nos quere e facerllo ver. Se queremos, todo pode ser posible.